4 april 2023
De jarigen van vandaag: Leendert vd Bovenkamp, Jan Quint en Will Otte. Heren van harte!
Helaas was er geen verslag beschikbaar van het programma van vandaag. Meldt u aan voor de komende dinsdagen!
28 maart 2023
Op zijn onnavolgbare wijze vertelde Kobus van Ingen ons vandaag over de interessante geschiedenis van de baksteenindustrie in onze omgeving en in de Betuwe.
21 maart 2023
Deel 4 van de serie over Wilhelmina kwam vandaag aan bod. Hoe graag zij af wilde van de versplintering van de vooroorlogse regering: zij verwachtte dat Schermerhorn en Drees dat voor elkaar zouden krijgen. Zij wilde zijn zoals haar volk en woonde een tijd in een ‘gewone’ villa in Breda. Prinsjesdag werd er eentje zonder paarden, zonder uniformen – kortom geen poespas. Maar het vernieuwingskabinet slaagde niet, de oude partijpolitiek herleefde. De saamhorigheid zoals die er was tijdens WOII verdween, weer een teleurstelling die zij ervoer. Indonesië werd een hoofdpijndossier maar vlak voor de abdicatie tekende zij voor een zelfstandig Indonesië. Zij ving vluchtelingen uit Indonesië op in paleis ‘t Loo, zij stuurde kerstkaarten in het Hongaars naar de vluchtelingen met wie zij in ’57 kennis had gemaakt. De laatste teleurstelling die zij te verwerken kreeg, was de dreiging van het mislukken van het huwelijk van haar dochter Juliana. In haar laatste jaren gaf ze haar creativiteit de ruimte. Haar begrafenis (iedereen in het wit) herinneren we ons allemaal nog.
14 maart 2023
Vandaag kwam een stukje geschiedenis van Rhenen aan bod. Arend Bovenschen vertelde over zijn opa: smid in Rhenen – die wist wat werken was! Waar nu Zonneberg makelaardij (zie foto) is gevestigd, was vroeger de smidse
van de opa van Arend. Een familie geschiedenis ontrolde zich en vele herkenbare namen en afbeeldingen kwamen voorbij. Arend wist vandaag bijna 50 aanwezigen (!) van begin tot eind te boeien.
Zijn verhaal leest u hier: HVOR SOC 14 mrt 2023
Een mooi voorbeeld hoe een familiebedrijf zich telkens wist aan te passen aan de veranderende economische omstandigheden. Het is bekend: zij die zich aan de omstandigheden weten aan te passen, houden het ‘t langst vol …
7 maart 2023
We (40 personen) kregen van Bartho zijn filmische impressie te zien van ons nieuwe onderkomen op de Herenstraat – het draaiboek van de verhuizing werd toegelicht door onze voorzitter. Vier (!) jarigen namen naast elkaar plaats en werden hartelijk toegezongen: Ben (Bart) van Laar, Geurt Szabang, Cees van Walsem en Guus Melenhorst. Van harte heren!
We keken naar deel 3 van de film over Wilhelmina. Nu zij met Juliana was overgebleven, ging zij op zoek naar een geschikte echtgenoot voor haar dochter en zoals we allemaal weten werd die gevonden in de persoon van Bernhard van Lippe-Biesterfeld. De bevolking was wel toe aan vrolijk nieuws, zeker gezien de ontwikkelingen in Duitsland. Wilhelmina moest niets hebben van Hitler c.s. en de geschiedenis van de Koninklijke familie kennen we allemaal. Wilhelmina’s houding in combinatie met de oorlog vergrootte in Nederland de populariteit van het Koningshuis, van de Oranjes. Zelfs de meest fervente Oranje-critici in die dagen voelden sympathie voor haar.
21 februari
Opnieuw een hoge opkomst – we gaan er bijna aan wennen, dank allen voor jullie komst! Het toont maar weer eens aan hoe belangrijk de Sociëteit voor Rhenen is.
Nieuw adres HVOR febr 23 Onze voorzitter vertelde de details over ons nieuwe onderkomen op de Herenstraat – het is inmiddels uitgebreid in de media verschenen! Houd onze website ook in het oog, nieuws wordt er zo spoedig mogelijk opgezet.
Na enige technische strubbelingen (opgelost door Bartho, dank) kon deel 2 van de film over Wilhelmina vertoond worden. Haar inauguratie, haar huwelijk, haar – na enige stilte – inzet om de monarchie bij de mensen bekend en geliefd te houden. Een boeiend verslag.
14 februari 2023
Alle ruim 40 (!) aanwezigen zongen de jarige van vandaag, Evert Mager, hartelijk toe – hij deed er zelf enthousiast aan mee!
Edo Gerkema hield vandaag zijn presentatie en vertelde over Utah, één van de 50 staten van de Verenigde Staten met Salt Lake City als hoofdstad, bekend van de Olympische spelen en de schaatswedstrijden. Het symbool van Utah is de bijenkorf en deze afbeelding zie je overal. Het symboliseert de ijver en onderlinge samenwerking.
“Tijdens mijn 2-maands verblijf in de Amerikaanse staat Utah heb ik in verschillende weekenden een aantal bekende nationale parken (met vele canyons en onvoorstelbare rotsformaties) bezocht. Afstanden zijn voor Nederlandse begrippen wat groter. De meeste tijd heb ik naast mijn werk doorgebracht in Salt Lake City. SLC is de hoofdstad van Utah en bekend van de Olympische spelen en de schaatswedstrijden en vooral ook vanwege de mormonen, die daar hun hoofdcentrum hebben. Met slecht weer kan je in hun wereldwijde “Church History Library” dagen (gratis) doorbrengen op zoek naar voorouders in de vrijwel alle denkbare archieven op microfiches. In de herfst biedt de natuur ook een schitterend en uitgebreid palet aan kleuren.”
foto’s : Edo Gerkema
7 februari 2023
Twee jarigen vandaag: Leo Schoonhoven: onze HVOR fotograaf tikte de 83 aan en Rein Ferwerda mocht 77 bijschrijven – van harte heren! foto: Kees Waiboer
Henk Hendrikse praatte ons bij over de gezondheidstoestand van Smit Sr. Het lijkt erop dat hij vooralsnog niet sterk genoeg is om met hem mee te gaan naar de Sociëteit. Uiteraard wordt zijn opvallende verschijning node gemist…
We keken vandaag naar deel 1 van de reportage over koningin Wilhelmina, die op haar 10e haar oude vader al verloor. Haar moeder, regentes Emma, stoomde haar dochter klaar voor de troon. Een interessant beeld van de manier waarop zij dat deed: puur PR van hoog niveau, consequent en met enorme inzet – en dat in die tijd! Boeiend.
24 januari 2023
Als Kobus van Ingen een presentatie geeft, weet hij de aandacht van zijn publiek (ongeveer 45 personen) goed vast te houden. Hij vertelde over zijn reis in 2004 naar Tanzania, waar hij, zijn vrouw en hun schoondochter hun zoon Jacco gingen opzoeken die daar als arts werkte. Prachtige foto’s, primitieve omstandigheden en de eetbare banaan die niet echt lekker werd gevonden door Kobus …
Kobus en Martin werden samen door de Soos toegezongen en we lieten ons het lekkers bij de koffie goed smaken. Van harte heren!
Het is iedere keer weer opvallend hoe de Soos een zeer belangrijk sociaal gebeuren is voor de senioren uit Rhenen en omgeving.
Geachte lezer, mocht u nieuwsgierig zijn geworden – kom langs op de dinsdagochtenden, Kuilweg bij Smits. Een ‘smoelenboek’ helpt u bij het vinden van bekende namen die allen lid zijn van de Historische Vereniging Oudheidkamer Rhenen en omstreken.
Tot ziens!
17 januari 2023
Spreker vandaag – opnieuw bijna 50 aanwezigen! (maar we misten 2 senioren: Smit sr. en Henk Deys…) – was Nees van den Oosterkamp van de werkgroep Elst en Remmerden. Hij informeerde ons over zijn onderzoek (stand van zaken per vandaag) naar de route van de Cunera bedevaart.
Samenvatting zie: Nees presentatie De Cunera processie Rhenen-Elst-Prattenburg_samenvatting
Het promotiefilmpje van Ester Lammers, onze cultuurcoach hier in Rhenen, attendeerde ons op het Cuneraspel dat in september opgevoerd gaat worden. Geïnteresseerden worden van harte opgeroepen om op velerlei manieren te helpen om dit optreden tot een succes de maken.
We zongen voor de jarige John Schielein – van harte!
10 januari 2023
De Soos is weer actief! Vandaag onze eerste bijeenkomst en de bijdrage kwam van Wageninger Henk Hendrikse: een gefilmd verslag uit begin deze eeuw van het leven op een missiepost in Papoea Nieuw-Guinea, land in Oceanië.
Onze jarige vandaag (eind december …) was Gerda Jordaan – van harte toegezongen door alle aanwezigen!
Henk Hendrikse: “Mijn diensttijd vervulde ik in 1961/1962 en ik werd verplicht naar Nieuw Guinea uitgezonden. Dat bereikte me op een zondag en op de woensdag daarna moest ik al vertrekken. (Kocht nog gauw een huis, had verkering …). Vóór mijn diensttijd had ik nog nooit in een trein gezeten … en dan naar de andere kant van de wereld, waar je de taal niet sprak en waar we (134 jonge mannen) niet konden afmaken waarvoor we gekomen waren – 26 jongens van onze groep sneuvelden. We zijn later 3 keer terug geweest waar de Papoea’s werden verdreven of vermoord. In 2012 hebben wij moeten vluchten naar een veiliger oord …”