De presentator van vandaag, Jos Tollenaar, wordt welkom geheten door Bartho Kobus.
De presentatie van het boerenleven in Achterberg en Rhenen, aan de hand van vele mooie foto’s, speelt zich af rond de grootouders van Jos zelf. Hieruit blijkt grote bewondering voor de wijze waarop zij een grote mate van flexibiliteit hebben getoond onder voortdurend veranderende omstandigheden. Het relatief eenvoudige handwerk in het begin van de twintigste eeuw verschoof voor en na de oorlog geleidelijk naar eerste vormen van mechanisatie. Handmatig melken van de koeien in het gemengde bedrijf, boenen en schrobben van de melkbussen, voor dag en dauw de melkbussen aan de weg zetten, dat alles met kruiwagen en paard en wagen, waren de dagelijkse routine. Het koren en gras werd in eerste instantie met de zeis gemaaid, en met de hand gebundeld, waarna het koren uit de aren werd losgeslagen met de vlegel, en vervolgens met de wanmolen gescheiden van het kaf. Later kwamen er enorme houten kasten in beeld, die het kaf van het koren mechanisch scheidden d.m.v. een wanmolensysteem. (blazen)
Door de oorlog gingen vele boerderijen te gronde. Zo ook de boerderij van de familie Tollenaar. Een wederopbouwboerderij kwam daarvoor terug, en zo werd de draad direct weer opgepakt, zelfs toen de boer getroffen werd door ziekte. Het werk ging door, in een omgeving die gekenmerkt werd door het traditionele handwerk, een plaatselijke Bandweer (de Uiver), een smederij en een buurtkruidenier. Je zou je wanen in het Openluchtmuseum. Daarnaast bedreef de familie aan de Rijnkant van de heuvelrug ook nog een tabaksplantage van zo’n 30 hectare . Ook daar was het handwerk van zaaien, poten, oogsten en drogen in de Hank van de tabaksschuur, tot het moment dat in de jaren 60 de schimmel toesloeg, en een groot deel van de tabaksteelt werd beëindigd. Direct na de oorlog kwam de mechanisatie op gang, deels door achtergebleven oorlogsmaterieel van de Amerikanen, zoals een Jeep die werd ingezet bij het maaien. Ook de vlegel was dus niet meer nodig door een machine die het handwerk verving.
Samenvattend, Jos schetste treffend een beeld van een arbeidzame familie, zoals gezegd, voortdurend aanpassend aan de veranderende omstandigheden, waarbij voor de boer Tollenaar zelfs een Buienradar niet nodig bleek om het juiste moment van de oogst te bepalen. Al deze onderwerpen werden in de presentatie voorzien van prachtige toepasselijke foto’s.
Tot slot werd nog een korte film vertoond over de traditionele tabaksteelt in Rhenen. Hoe het er aan toeging zie we hieronder in een film van RTV Utrecht, weliswaar over de regio Eemland, maar het geeft toch een beeld.
En als afsluiter ook nog een reisje met de trein die destijds nog reed over de oude Rijnbrug, te zien na ongeveer 4 minuten in onderstaand filmpje.