Lezing over 1150 jaar huisvlijt industrie en handelsgeest in Rhenen

Aan het begin van deze dag werd onze jarige Harrie Rebergen, zoals gebruikelijk uit volle borst toegezongen.

Vervolgens werden wij door Kobus van Ingen meegenomen in een bonte verzameling van foto’s, schilderijen, tekeningen, en landkaarten over de ontwikkeling van Rhenen in de afgelopen 1150 jaren. Deze verzameling is reeds in 2005 tot stand gebracht door wijlen Hens Dekker.

Reeds in de Middeleeuwen werd Rhenen gekenmerkt door vele activiteiten. Deze konden, zoals bij meerdere plaatsen in de Nederlanden tot ontwikkeling komen door enkele belangrijke factoren, zoals gunstige ligging, grondstoffen en aan- en afvoerwegen. Rhenen aan de Rijn, rond 850 op kaarten al genoemd Rheni, was daarvan bij uitstek een voorbeeld.

De beelden die de revue passeerden, van vroeger tot nu en omgekeerd, gaven een goed beeld van de bedrijvigheid in deze plaats in het Sticht, zoals de provincie Utrecht vroeger werd genoemd. Ambachten zoals pottenbakken en wolkammer, maar ook bierbrouwerijen, steenovens t.b.v. de bouw van stadsmuren met daaromheen een natte en droge gracht en rosmolens, aangedreven door een ezel en stadsboerderijen kwamen voorbij. Vreemd genoeg kregen de Gilden in Rhenen in deze context nauwelijks een voet aan de grond.

Technische ontwikkelingen in later jaren leidden tot Rhenen als speerpunt van verbindingswegen. Tolhuizen, veerponten, steenfabrieken, weverijen, tramverbindingen , waterleidingbedrijf, hotel de Koerheuvel met daarin een watertoren, het gemeentelijk gasbedrijf, treinen, een spoorbrug over de Rijn, die later een verkeersbrug werd, alles kwam voorbij. Teveel om op te noemen. Ook het Koningshuis en het daaraan verbonden personeel uit de Servetstraat bleven niet onbenoemd. Tot slot ook nog de totstandkoming van het industrieterrein Remmerden.

Hieronder een kleine greep uit de beelden die aan bod kwamen.

Deze presentatie wordt vervolgd in een latere bijeenkomst van de sociëteit.